Isang Milyong PAG-ASA

"Strike Three! Your Out!!!!" Muntik na itong mangyari sa papa ko. Inatake sya sa puso, Sunday yun at nasa Laguna ako kasi team building namin. Buong akala ko simpleng atake lang, pero kinaumagahan dinala sya sa ICU ng Phil. Heart Center that was the time na narealize ko na grabe kalagayan ng papa ko. Gusto ko sanang mauna na pabalik ng Manila pero baka matagalan ako kasi magcocomute pa ako. Pagdating ko dito sa office dumiretso na agad ako sa Heart Center. Ako ang nagbabantay sa kanya sa umaga at sa gabi dun natutulog mama ko. At first ok naman sya malakas at ang akala namin pede na syang lumabas after 4 days. Pero nung Friday (September 8) akala ko hindi na nya kakayanin, nagdeliryo na at nahirapan ng huminga. Nagkaroon ng "emergency call" sa mga staff na nakaduty. Pinalabas kami kasi ang daming gagawing procedures. Ang hirap pala ng nasa ganung sitwasyon na hindi mo alam kung ano mangyayari pagkatapos nun. Pero I still keep my composure, naiisip ko kasi ung responsibilidad na iiwan nya sa akin kung kakayanin ko ba. Kailangan ay maging matatag ako kung ano man ang mangyayari sa amin. Dati sa TV o pelikula ko lang nakikita yung mga aparatus sa ICU pero ngayon in person at higit sa lahat sa papa ko pa nakalagay. Nahihirapan ako sa nakikita na dinaranas nya, ang daming tubong nakalagay sa bibig nya, may respirator pa, meron pa nakalagay sa ilong na tubo na hangang sa bituka. Hindi sya pedeng kumain ng mga solid foods at ang pagkain nya ay sa pamamagitan ng tubo na nasa ilong at sinasalinan ng gatas. May ipinapasok ding tubo para higupin ang tubig sa baga nya at iyon ay ginagawa every 3 hrs. Kung may gusto syang sabihin ipinapasulat na lang. Pinilit kong tinitiis na hindi ako magpakita ng kahinaan. Bumilang din ng apat na araw na nasa kritikal na kondisyon an papa ko at pagkatapos nun ay dinala sya ng isang araw sa recovery room. Ang laki ng inihina at ipinayat nya.

Tinapat kami ng doktor nya na madami ng "damage" yung puso nya. Nuong unang atake nya sa ibaba ng puso ang ngkaron ng pagpalya, ngayon naman ay sa itaas na bahagi. Isang operasyon ang dapat gawin sa kanya para matanggal ang bara sa puso nya. Kinakailangan namin ng malaking halaga.... "Isang Milyong" piso, pero saan kami kukuha ng ganun kalaking halaga? Yung Php 150K na ibinayad namin ay inutang lang namin kung saan-saan. Nakapag-salary loan ako dito sa office ko at nakapangutang pa ako sa isang kaibigan ko. Kaya paano kami makakahanap ng ganung kalaking halaga para dugtungan pa ng konti ang buhay nya. Pero kahit na dumaan sya sa operasyon na yun wala pa rin kasiguraduhan kung talagang mawawala at gagaling sya. Panghabang buhay na sakit nya na ngayon ang sakit sa puso.

Sa kabila ng mga pangyayaring ito, isa lang ang tangi kong tuwirang hinihingan ng tulong sa "Kanya" ako ngsasagawa ng "Isang Milyong" panalangin. Ang doktor may limitasyon pero "Sya" kahit na imposbleng bagay nagiging posble. Sabi nga nila, "Faith can Move Mountains", OO nmn walang makakatanggi na tama ito pero pede din nating i-re-phrase, "Prayers can also Move Mountains". Mas umaasa ako dito ngayon, "my back is on the wall" kaya kanino pa ba ako aasa?....

ROMMEL ABUKOL

Halata ba na nag-enjoy ako sa SLIDE for LIFE?

Si Confused-cius ang Bruhang Officemate

Nagbabalik akong muli mga ate mga kuya! Hay naku nakakasira ng aura bilang isang dyosa kapag ang kasama mo sa office e walang konsiderasyon at lambing sa mga new born engineers. Akalain mo ba naman noong bago pa lang ako dito sa aking office e si Confused-cius na agad ang nag-eat bulaga sa lola mo. Aber, he/she's located from the far side of the planet 17th floor at ako naman e nakaupo sa kabilang world aba ang bruha walang kiyeme akong nilapitan at nagtravelling around the world para tarayan ang byuti ko, sabi nya. "Ikaw ba si Echoosa?, bakit ka nagsasagot ng email e nakita mo nang naka-gray yan saka pasado ako ng LEVEL 3 dyan at may i-se-send akong document sa kanya".... Aba!!! pasalamat ka at bagong shower pa lang ako dito kung hindi nakatikim ka na rin sa akin. Sabihan ba naman akong L3 sya kulang na lang sabihin nya na boba ako! Leche plan na maldita na yan feeling nya ata anak sya ni "Einstein" at ako e hindi nakatuntong ng grade 1..... Syempre ayaw ko ng war of the worlds and aside from that I wanted world peace I let it fly by na lang baka kasi may dalaw ang bruho kaya pagbigyan...... Next incident! (amfotah! ano 'to BLOTTER? alam ko blogger ako e) So sa sobrang pagiging promil child nya he/she was promoted to a next level na ititch at ako bilang umuusbong na dalaga naiwan pa mas mababang uri ng nilalang. Aba, nagpasimula na naman ang katarayan ng lokang anak ni Einstein, bakit daw ako nagtransfer ng hindi sinasabi na meron pala silang software na nakainstall. Malaysia ko sa buhay ng client na tumawag and besides during that time hindi ko pa alam pagkakaiba ng mga bagay-bagay na yun, I'm not trained to support that product kaya nga transfer e...BOba!! at nakatikim na naman ako ng katarayan ng bruhang yun. Bilang mapagmahal sa world peace I just approach him to say sorry but unfortunately dahil "confused" sya kung sya ba ay Eba o Adan he/she didn't accept my sorry tuloy ang ligaya nya sa kanyang katarayan.Grabe ang ugali ng baklitang yun lumalabas talaga ang tunay color kit. Sana hindi na lang sya dito nag-apply magwork kasi alam ko dapat pasensyoso ka at meron kang understanding and dapat may bayanihan ever as well as helping each other. We all have weaknesses as well as other churvaness pati na rin sa kapwa natin pipol. Kung naiimbyerna sya sa aking angking kagandahan sana dun sya sa field nya para sya ang reyna like DESIGNER, Make-up artist pede rin magtayo sya ng sarili nyang negosyo.. PARLOR games, kasi kung Barber shop baka masira negosyo nya kasi dadami mga fafalicious and aside form that baka maging ala "Michael Jackson" sya because of Phedophilia!!!tsk tsk tsk kasi nasasayang ang aking pagpapaganda nasisira lang ng anak ni batman nagfefeeling angel sa kagalingan na feeling nya walang tatalbog sa pagiging Ms. Support Superstar nya......kaya kayo ingat sa pag transfer baka si Confused-cius maka kuha ng call nyo tarayan ka aber, kasi wala kang incident ID or case ID. hehehehehe

Grand Finale: Day 3: September 04, 2006

Yes! Yes! Yes! This is the last of the of the 3 Sequel Event of our Team Building. There’s a hesitation if I will join them going to Pagsanjan. I don’t know why but all I thought was “I will never enjoy that ride”. Breakfast is serve earlier than expected coz according to Norman they requested the crew to prepare it, just before we leave for our “final destination”…. OK! No more saloon type preparation it is as simple as we could be, no more Ricky Reyes hair do. Life jackets have been distributed and I got an orange one. We are the second batch to ride in a banca. We have two “bangkero” one in-front and one at the back. During a quiet ride at a harmless river, it is just a typical river nothing is spectacular that is the same settings but as soon as we get deeper to the woods the surroundings become magical. It is like you’re crossing a time space-warp. The woods are like on the fairytale books, plants and trees are no less than magnificent paintings at both sides. Above your head you will see butterflies playing around, birds of different species and colors just resting on the trunks as well as the swooshing sounds of the mini-rapids. Sunlight trying to find its way to the river is also a sight very amusing. It is a trip of my life! Like a bump-boat, the feeling that you might hit the stone right in your face is superbly-frightening-enjoying. I admire the bangkeros sailing the mini-rapids of Pagsanjan, it is a complete total body workout. They use their feet, hands and sheer strength to pull the banca loaded with beautiful us *wink*

When we reached the destination, even before I see the great falls the sound of water rumbling down the mountain is spectacular, great sound of powerful water hacking the rocks below him, not until I see the marvelous Pagsanjan Falls in my two eyes. Over the years I only saw it in the magazine as well as on the books during my “Sibika at Kultura” days but now I can feel the breeze of thunderous water of Pagsanjan. It’s not yet over we have to get there to really feel the rush. The bangkeros now used a “balsa” so we can get there and feel his might. Using ropes that are attached to the other end the “bangkeros” started to pull it so we can get there. I have no words to explain when I’m already right under the falls. It is such a great! Great experience having water massage, feeling each powerful dropped in your body is an experience worth remembering for the rest of your life.

On that journey I always realize that there is “Somebody” who created that wonderful painting and upon his magical power give life so the other will appreciate that beauty of nature to praise and give thanks to HIS blessings.