Tuesday, December 30, 2008

Night Safari Adventure

Year of the Ox daw ang 2009 totoo ba itich? Teka ano ba ang "Ox"? Anong klaseng hayop ba ito? Basta ang alam ko lang e ako ang pinakamagandang hayuff sa balat ng Singapore. Ang magreact magmumumog ng dugo! Anyway, speaking of hayop, naalala ko tuloy, one time tinawagan ko yung dati kong ka officemate sa Trend, tapos sabi nya,

x-opismeyt: "Ooooops! alam ko kung nasan ka ngayon! Nasa Night Safari ka
noh".

totoybeebo: "Lokah, anong Night Safari? nasa kwarto ko ako matutulog na
hunghang!".

x-opismeyt: "Kunwari ka pa, e dinig na dinig ko yung mga Lion sa tabi mo,
teka may baby tiger pa"

totoybeebo: "Gago! mga roommates ko yan, dalawa silang ubod ng lakas
maghilik!!! Parang naka sorround lang ako, akala nga ng mga kapit-bahay nag-aalaga ako ng endangered species sa flat namin".

x-opismeyt: "Ok, so feeling Tarzan ka naman!"

totoybeebo: "Cheapipay ka talaga, ako si Edward tagapagalaga ni Bela"


Hindi ka makarelate noh? Harharhar, panuorin mo kasi ang latest movie craze, wag kang mag-alala showing pa rin naman hanggang ngayon. Kung hindi na, mag-Torrent ka nalang, download ka. *wink*

Red Horse kung Sumipa

Sa mga nanabik! ... tol, excuse me lang ano ako sex organ!?... Sa mga nag-aabang! ... mag-abang ka na lang poreber noh... Sa mga patuloy na umaasa! ... eeeeiiiiiiiwwwwwwnesss ka talaga, ano ako jowa material mo!? Sa mga tambay! ... pwes tumambay ka na lang jan por layf at diligin mo ang bituka mong may nana ng "Family Rubbing Alcohol", hindi lang pang-pamilya, pang-pang-sugat pa!...


355 days na pala ako dito sa Singapore whew!!! Nakatagal ako sa IBM (Singhealt Account). Naalala ko nung pumunta ako dito, parang probinsyano dating ko, 40 kilograms na gamit dala ko, 20 kilograms hila-hila ko yung iba naman nakasabit sa likod ko tapos derecho sa staff haus. Grabe yun, fotah "atungal bata" ako nun, may halong hikbi pa sa dulo ng bawat iyak, sabay punas ng sipon na tumutulo at luha ng parang hindi na ata matatapos, kasama pa ang pawis sa batok na hindi rin maubos-ubos. Kasi naman yung room ko ang init! Ewan ko ba dun bakit yung elisi ng eroplano nakalagay sa kisame, uuga-uga. Ayun naramdaman ko ang homesickness. Pero nuon yun, ngayon adjusted na at nag-aadjust pa rin ... por your inpormeysyon.


Nakakatuwa dito, iba't ibang lahi, nationality at culture sa isang maliit na bansa pinagsama-sama. Sobrang linis nga ng bansang ito pero yung ibang tao naman saksakan ng ewan sa amoy. Daig pa ang "Red Horse" kung sumipa, nanunuot sa ilong at dumidikit sa mala-porselana kong balat! "So yuck to the max, kadiri to da next level". Pero ngayon sanay na ako. Para na silang halimuyak ng bulaklak ng sampaguita na gumigising sa akin tuwing umaga (@#$#% mo! Plastik ka talaga!).


Tapusin na natin ang year 2008! Happy New Year of 2009!

Monday, March 24, 2008

Watta Monday!

Whew! Akala ko tapos na ako sa "hotseat" since last week. May pahabol pa pala, sugurin daw ba ako ng helpdesk manager dahil sa maling config ko sa SAV (Symantec Anti-Virus) server. Pero mas compose na ako kesa nung last week naiexplain ko naman sa kanya kung bakit nangyari pero ang lola mo ayaw tanggapin hahaha e ano magagawa ko default settings yun. Haaaaaaaaaay grabe talaga masarap na napakahirap maging SA pero ,kaya pa naman, magsawa silang sumugod and I will gladly face them with a smile :) hehehehe

Wednesday, March 19, 2008

I NEED TO MOVE ON na kasi!!!!

Countless mistakes, too many manager escalations, project I wasn't able to finish and the many long list of my faults. I just can't ring the bell and go all the way. Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh!! When will be the time I can run my servers smoothly and praised by my TL. When will be the time I will not compare Trend Micro with IBM Singapore???

Tuesday, March 04, 2008

I Feel So "BOBO" sa SG

I feel so sobrang "bobo" dito. Lahat ng mga kasama kong SA (Systems Administrator) highly technical. Hindi ako makasingit sa mga pag-uusap nila. Tapos manager ko pa highly technical din, sya nga escalations namin kapag hindi na namin alam ang gagawin. Hindi rin pede dito yung mga palusot kasi alam naman nila yung nangyayari. Parang pipi din ako sa mga meeting at mga discussions. Wala akong mai-share na ideas or magreact sa lahat ng mga sinasabi nila. Napapanis na nga laway ko sa mga discussions tapos minsan pa naranasan ko na mapagtawanan kasi hindi ko alam kung pano gagawin yung ipinagagawa nila sa akin. Madalas rin akong napapansin sa mga kapalpakan ko ang dami-dami ko ng maling nagagawa kaya nga yung "self-confidence" ko napakababa ngayon. Nahihirapan akong makipagsabayan sa kanila kasi yung iba matagal na sa pagiging SA yung iba naman Microsoft technology talaga ang hawak nila sa dati nilang work e ako "Trend Micro" products. Kapag ganun ang usapan "I'm the KING" pero bihira lang yun since right now nasa migration plans pa lang. Nakakaasar lang hindi ko pa kayang makipagsabayan sa kanila. Pakiramdam ko nangangapa ako sa dilim, hindi ko lagi alam yung next step. Hindi ko pa rin kayang tapusin ang trabaho ko kapag nasimulan ko na. Haaaaaaaaaaaaaayyyyyyyy hirap pala maging SA, sabi kasi nila nung nasa TM pa ako, madali raw trabaho ng SA bakit hindi ko naman nararanasan yun? huhuhuhu

Wednesday, February 20, 2008

SINGAPORE: Block 170 Bishan St. 13 03-69

Whew!!! Bitbit, hila, sabit at gulong-gulong mga huling tagpo habang paalis ako sa tinuluyan ko dito sa Singapore dala ang mga damit at "laptop" ko papunta sa bagong "Bahay ni Kuya". Nakakatuwang isipin na habang nakasakay ako sa taxi ni "uncle" tumutulo luha ko. Nalulungkot ako dahil "at-home" na ako sa mga kasama ko. Natuto ko na silang pakisamahan, alam ko na kung saan ako lalagay, alam ko na kung ano ang dapat kong gawin.

39 days din akong nag-stay at nagpa-ampon sa kanila. Naisip ko pa nung una na baka matataray sila, baka palayasin ako mga kapraningan na hindi maiiwasan dahil bago pa lang ako dito. Kahit na naging ka-officemates ko sila, iba na ngayon dahil magiging "housemates" ko sila. Pano kung hindi nila ako makasundo o pano kung hindi ako magfit sa kanila. Ilan ito sa mga pinangangambahan ko kaya nung una hirap na hirap talaga akong mag-adjust, ako ang dapat makisama dahil "ampon" lang ako.

Dala-dala ko ang mga paborito kong kumot galing sa "Ilocos Sur", ang isa panlatag sa sahig kung walang mahihigaan, ang isa pangkumot kung malamig o malamok. Siguro maswerte ako ngayon kasi meron pala silang "air-bed" na pede kong magamit kaya may mapaghahalinhinan akong mga kumot ngayon pati "bedsheet". Sa loob ng mahigit isang buwan kasama ko si "air-bed" at isang unan sa "sala set". Naging masaya ako dahil laging mahimbing ang tulog ko kapiling ang bago kong higaan, ika nga "at-home" kaagad ako.



Nakakatuwa sa bawat araw na nag-stay ako sa kanila I felt I was able to connect with them. Sa umaga at sa gabi lang kami nakakapag-usap dahil lahat kami may work. Sobrang namimiss ko silang lahat sa bahay. Katulad ng ....


Van

- kapag movie time feel na feel ang panunuod at parang isa sya sa mga characters dun, kasi napakamagugulatin in short eskandalosa. Yung cooking time namin, I still remember nung nagluto kami ng ginataang kalabasa at sitaw gamit ang kakaibang coconut milk. Napaka-creamy ng sauce kaya sobrang sarap lasang-lasa yung gata hahaha. Namimiss ko din yung jogging time namin sa Bishan Park. Simula sa flat namin hanggang dun sa park nagstart na kami magjogging kaya ayun halos pagod na ng makarating kami sa park para magjog. She also gave me a medicine ng humingi ako sa kanya ng dalawang biogesic dahil nilalagnat ako ng dalawang araw. Pati na rin yung walkathon namin sa Orchard at Lucky Plaza habang "First Day" nya para maghanap ng shoes ko. Anyway, kay Van ako humingi ng tulong ng initial stay ko at ayun hindi ako nabigo. Sobrang bait at mararamdaman mo yung concern nya sayo.

Lux

- pede ko bang sabihin na, "Does size really matters?" naku baka kalbuhin nya ako kasi inaaway ko sya. Sya ang "Reyna ng Kusina" kapag walang pasok at pagmulat pa lang ng mata nagluluto na ng breakfast tapos ng pananghalian pati meryenda at dinner. Hindi ka mahihirapang hanapin sya sa loob ng bahay kasi nasa kusina lang sya.Dami ko natutunang recipe at napapakain talaga ako kasama si "Ate" (sister ni Lizy). Madalas kaming nag-eexperiment kaya lalo tuloy lumulusog hehehe Happy Birthday (Februaru 19) pero nung celebration nya (February 17) isinabay na rin sa "despidida" ko. hahaha She cooks with love kaya love na love ni "Sir Chris" si mommy Lux. Namimiss ko talaga yung panunuod ko sa kanya habang nagluluto kami. Pati na rin nung nagluto sya ng pritong pusit at kumapit yung amoy sa kumot ko. hahaha Lasty, nung minsan na nanuod kami ng horror movie na "Hills Have Eyes" nakiusap na, "Darwin, pede bang dalahin mo yung higaan mo at dun ka muna matulog sa room namin ni Chris, NATATAKOT ako". hahahaha Kamusta naman yun diba?

Lizy

- the one who treat us on her birthday sa "Reverse-Bungee" weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh. Hindi kami madalas magkita dahil midshift sya (4pm-12am), madalas din syang gumala since madami na syang friendster dito. She has the most beautiful room among them at higit sa lahat ang owner ng "Home Theater System" kaya laging may movie time. Sobrang demure at ang girl na apat ang mata meron ding pandaya (contact lens) para maging dalawa lang. Namiss ko yung jogging namin sa oval na first time kong makatakbo sa isang "rubberized" track. Namiss ko rin sa kanya yung blueberry cheesecake cum ice cream cake it was not bake on fire but baked on ice. Sabi kasi nung ate nya para raw taho kasi hindi nabuo kaya nilagay nya sa freezer. Ayun after 2 days natikman na namin yung specialty nya, kahit na it was not meant to be that way pero sobrang sarap din at unang beses kong makakain ng cheesecake at gawa pa ni Lizy. She also cooks well kahit na dinadasalan nya yung pagluluto. Natatawa nga ko minsan kasi sa sobrang ka seryosohan nya talagang sukat na sukat per cup tapos nakasalamin pa sya so parang "cooking scientist" sa laboratoryo kulang na lang yung nakalagay sa ulo.

Chris

- sya ang nagbukas ng pinto nung nagpunta na ako sa kanilang flat. Kulang na lang e yakapin ko at halikan dahil sobrang na praning ako nung dumating ako sa boarding house at walang makausap. Tahimik pero makulit. Typical guy na hindi expressive pero deep inside he really mean it. Nakakatuwa nga kapag tinatarayan cum lambing nya si Lux. Kaya lang marami ang nagtataka, magaling naman magluto si Lux pero bakit payat pa rin si Chris? Ang tanong ngayon, sino ang tumataba? hmmmmmmmm Do I need to answer my own question? hahahaha Salamat sa "air-bed" at laging mahimbing ang tulog ko.


Mark Tongio, ano ginagawa nya dito? Hmmmmmmmm sya ang sumundo sa akin sa airport papunta sa "Bedok" at naglibre sa akin sa taxi. Kung hindi nya ako sinundo hindi ko alam kung paano ako pupunta dun at malamang sa airport ako magpalipas ng gabi.Thankful ako sa kanilang lahat lalo na sa mga ka-housemates ko. Kung hindi dahil sa kanila malamang bumalik na ako sa Pinas sa sobrang na-homesick ako dito. I will always be forever and ever and ever thankful to them. Masaya ako sa tuwing umuuwi ako ng bahay after work at may nakakausap na mga kaibigan katulad nila. Nagbibigay din sila ng tips sa akin. Hindi ko alam kung paano ko mapapalitan yung lahat ng ginawa nila sa akin. Sana isang araw I could repay them in anyway kahit na imposible man yun.

Monday, January 14, 2008

Da Whoooooooo!!! Da Last Edition???



Da Whoooooooo!!! Apter porty eyt yirs aym bak. Teynkyu sa machufafang si "Totoybeebo" por alawing me to post hirkahit na nag-liviing on a dyet pleyn na ang lolo mo por a grinir maynded pastyur. Kaya eto na ang reyna ng mga chikkadora at nga iba't ibangchurvaness. Plis downt porget ititch neym "Echoosa Golfia" sa nyu yir ng otso-otso. Alam ko para ka na ring inugat ang binti mo at dyepokang barikows beyns ang umiikot sa malatroso mong binti kakaintay ip yu ar olredi inkluded in dis dreded na tsika spat ng buong kamunduhan.Kaya ingat ka baka isa ka na sa mga ipinapalagay ng aking mga sorses! hehehehe Bat weyt!!! (ano ititch howm tibi shaping) dont wori ip yuar Ms. Kongennyaliti we wil ispeyr yu sa mga kashonga-shongahan mong aktibitis. Bago ko simulan ang mga leytest tsika Ay want yu to now na baka ito na ang huling edisyon ng Da Whooooooo!!! huhuhuhu babayu na ba? Iiwan ko na ba si "Totoybeebo" at masosolo na niya ang ispeys na ito? Magpapaalam na ba ako? Hinto na ba ititch? Let as si kung mahal nyo pa rin si reyna "Echoosa Golfia". Kaya ano pa ang weyting in beyn nyo? Simulan na ang tagayan ng bayan Julie Ann Molina baka maleyt ka sa leytest na tsikabels.


Unang paputok ni fafa!!!


Da Whooooooo!!! Tawagin natin syang, "Mama Eps" as in epals. Sino ititch na manidyer na shoshonga-shonga kaya natarayan ng isang dyindyinir na mataray na di nabosesan na ito pala ay hayer aps. Eto ang rekorded insidens.

Shongakers Manidyer: "Transper po 2500 seats ito."

Mataray na Dyindyinir: "Anong pradak yan?"

Shongakers Manidyer: "Enterprise daw sya 2500 seats di ko alam kung anong pradak may problem daw sya."

Mataray na Dyindyinir: "Di mo nitanong kung anong pradak gamit nya? Next taym tatanungin mo at iberipay mo kung anong pradak gamit nya ha?" (press mute button... "Kalurky Shonga ito")

Shongakers Manidyer: "Si _ _ _ _ _ ito sa _ _ _ _ ***dyer. Di mo ba ako nakikilala?"

Mataray na Dyindyinir: "Basta next time tatanungin mo kung anong pradak ha... Aaay ikaw ba si _ _ _ _ _ sorry ha."



Da Whoooooooo!!! Tawagin natin syang, "Boy Odyi Diyas". Sino ititch na nayder konpirm or denay na madalas magtsika ng mga latest nyus. Hindi ko sasabihin na isa din syang dyindyinir na may kamukhang talent sa kapamilya at hindi obyus kung sino kamukha nya. Dehins ko din sasabihin na naging lolo sya in wan op da program sa upis. "Lokomowsyon" din ang paborito nyang kanta habang sumasayaw.



Da Whoooooooo!!!! Tawagin natin syang,"Boy Gale". Sino itich na perstaym na nagpunta sa isang kilalang resort malapit sa Manila kasama ang kanyang jowabelles at pag-apak pa lang sa buhangin ay nahuli ka na balbon ng kanyang ka upisina. Dehins pa nagpapigil apter dey wok end wok wayl holding hands sa buhangin, tampisaw sa tubig dagat at ispending taym da hul nayt at wala rin patawad sa nagkakatihang isnorkling e nahuli pa ulit ng ibang kaupismeyt wayl kising sa isang madilim na part ng risort.



Da Whoooooooo!!! Tawagin natin syang, "Boy Pakyut". Sino itich na prendly guy neks dor ang traying to prodyek na imeyg ng lolo mo pero dehins nya alam na nabibisto sya ka kanyang pagiging chick-boy. Ang siste isa sa kanyang mga jowabelles ang dineyt nya sa isang malaking mol at manuod ng haliwud mubi end wayl woking togeder at pa-swey-swey pa ang kanilang hands nahuli sila ng isa sa mga pyendster ng jowa namber wan nya at kinumpronta wid da palowing artikels. Pyendster Jowa 1: "Boy Pakyut, ano ginagawa mo dito at sino yang kaholding hands mo?"Boy Pakyut: "Ken I ekspleyn pers bipor ka magtanong sa akin ng ganyan?"Pyendster Jowa 1: "Wag ka ng magsalita nahuli na kita".


Da Whoooooooo!!! Tawagin natin syang, "Bebang Cactus" Sino ititch na walang keyr sa kutis nyang sana ay maputi tadtad naman ng bakekang sa mukha at minsan pa ay pede kang mag-prito ng isda dahil sa nagmamantika nyang peys. Kaya ang nangyayari tuloy sa kanya ay parang mukhang nadikitan ng kaktus. Dehins sya konserns kahit na medyo umapaw na ang kanyang peys at nagmumukha ng Sawdi Arabya sa dami ng langis na pedeng minahin sa chakang mukha nya na pati si Duktora Kalaykay ang tatanggihan sa takot na malunod sa kadiring peys.



Sa lahat ng masisipag at nawarla sa mga edisyon ng Da Whooooooo!!!, sa mga ganders, lulu, nashontis, sa mga chakadiri at higit sa lahat sa mga pyendster na walang sawang nag-aabang, Teynk yu! Teynk yu! Teynk yu! Kung hindi dahil sa inyo hindi magtatagal ang mga Da Whoooooooo!!!! Enjoy lang kayo at sana nabigyan ko kayo ng panandaliang aliw sa makukulay na buhay natin..... Hehehehehe